Elanur is jeugd- en gezinsprofessional bij ASVZ. Ze begon zes jaar geleden als persoonlijk begeleider bij Logeerhuis Zevenkamp. Later maakte ze de overstap naar Pedagogische Gezinsbehandeling. Met de HouVast-methodiek helpt ze acht gezinnen in Rotterdam Noord-West bij de opvoeding. ‘De kern is dat we het samen doen.’
‘Ik help ouders als ze problemen hebben bij de opvoeding van hun kinderen. Een natuurlijke reactie is om oplossingen te verzinnen voor die problemen. Maar dat werkt niet altijd. Met HouVast kijk ik wat ouders wél kunnen en wat daarbinnen allemaal mogelijk is. Soms is dat zo veel, dat ik bijna niet meer nodig ben.’
‘Ik kwam al een tijdje over de vloer bij een gezin waarin een meisje het syndroom van Down heeft. Vooral de ochtenden waren moeilijk. Haar moeder kon zich weleens verslapen, waardoor stress ontstond en het meisje driftbuien kreeg. Ze kwamen daardoor vaak te laat op school. Toen ik haar moeder vroeg welk cijfer ze de ochtenden zou geven, antwoordde ze met een vijf. We stelden een HouVast-plan op om daar een voldoende van te maken. Dat betekent dat ik kijk wat ouders zelf kunnen doen, wat ze met mijn hulp kunnen leren en waarvoor ze hulp van anderen nodig hebben.’
Hulp van de buurvrouw
‘Bij het opstellen van het plan namen we samen stap voor stap de ochtendroutine door. De moeder kon het meisje in elk geval zelf wakker maken. Ze kon haar ook prima wassen, aankleden en ontbijt geven, als ze dat een tijdje met mij erbij zou oefenen. Maar het verslapen bleef een valkuil. Als oplossing bedachten we dat iemand haar wakker zou bellen. Maar wie dan? Door samen haar netwerk in kaart te brengen, kwamen we op het idee om de buurvrouw te vragen. Zij wilde dat gelukkig heel graag doen. Dus moeder kreeg elke ochtend om stipt zeven uur een telefoontje van de buurvrouw, en ik hielp daarna met opstarten.’
Mooi resultaat
‘Ik gaf elk onderdeel van het ochtendschema een eigen pictogram. Die pictogrammen hing ik op in de keuken. Zo kunnen het meisje én haar moeder precies zien hoever ze zijn en wat ze nog moeten doen. Dat oefenden we twaalf ochtenden achter elkaar. Ik weet nog goed dat ik de twaalfde ochtend bij hen aan tafel zat en dacht: “Ik hoef eigenlijk niets meer te doen.” Moeder kon het allemaal zelf. De buurvrouw had haar niet eens meer wakker hoeven bellen. De ochtenden verliepen zelfs zo rustig, dat moeder ze het cijfer acht gaf. Zo’n mooi resultaat, daar doe ik het voor!’
Wil je meer weten over de HouVast-methodiek? Luister dan naar de HouVast podcast via Spotify of Apple Podcast.