'Echt iets voor iemand betekenen'

‘Hiervoor heb ik 4,5 jaar als glazenwasser gewerkt’, vertelt Ron. ‘Ik wil mijzelf graag blijven ontwikkelen en was toe aan iets anders. Een vriend werkte al bij ASVZ. Van zijn verhalen werd ik enthousiast. In dit werk heb je veel verantwoordelijkheid en kun je iets betekenen voor iemand. Ik ben geduldig, zorgzaam en wil mensen echt leren begrijpen. Dat zijn competenties die je als begeleider nodig hebt. Na een meeloopdag op de woning ben ik gestart met een proefperiode van een maand. Als zij-instromer ben ik zonder vooropleiding in het diepe gesprongen. Ik heb mijn best gedaan om de jongens met hun dagritmes en gewoontes zo snel mogelijk te leren kennen. Dat was best veel en intensief. Gelukkig stonden mijn collega’s altijd klaar om mij te helpen. Dat was heel fijn, het voelde echt als een warm bad. Ondertussen volg ik een interne opleiding voor begeleider. Dat is een leer-werktraject waarmee ik in een jaar mijn mbo-zorgdiploma kan halen.’

De woning waar Ron werkt is een Very Intensive Care (VIC) workhome. Hier wonen cliënten met een verstandelijke beperking en zeer ernstige psychische en gedragsproblemen. Ron: ‘De jongens zijn tussen de 19 en 38 jaar, maar hun emotionele leeftijd varieert van zes tot achttien maanden. De jongens hebben begeleiding nodig bij het opstaan, wassen, aankleden en eten, eigenlijk met alles. Ook de dagbesteding doen we samen. Met een busje rijden we door de regio om grofvuil op te halen. Structuur op onze woning is heel belangrijk. Daarom verloopt iedere dag volgens een vast schema. Wijk je daarvan af, dan zorgt het voor spanning.’

Ron erkent dat het werk soms lastig is. ‘Mentaal is het weleens vermoeiend om voor de jongens te zorgen. Je bent constant alert om probleemgedrag voor te zijn. Op het moment dat een cliënt toch boos of agressief wordt, dan blijven wij ze onvoorwaardelijk steunen. Ook al gaat dat gepaard met agressie en vliegt er een bord van tafel. Als begeleider ben je er echt altijd 100% voor de jongens. Wij proberen ook van die moeilijke situaties te leren. Als je begrijpt waar het gedrag vandaan komt, kun je het een volgende keer misschien voorkomen.’

‘Het is een mooie doelgroep om mee te werken. In korte tijd heb ik echt een band met de jongens opgebouwd. Ze vertrouwen mij en je ziet ze stappen zetten. Contact is vaak non-verbaal. Vier bewoners kunnen niet praten. Het doet mij iets als ik zie dat de jongens vrolijk zijn. Zo genieten ze op hun manier van de dag en de activiteiten die we doen. Het geeft mij veel voldoening om deze jongens een leven te bieden dat lijkt op het leven van eenieder ander. Ik ben heel trots op mijn werk. Als iemand eerst vroeg wat ik deed, was ik in een minuut klaar: ik maak ramen schoon. Nu kan ik rustig een uur vol enthousiasme over mijn werk vertellen.’

Wil jij net als Ron ook werken met cliënten met een intensieve zorgvraag? Kijk dan op www.werkenbijasvz.nl en solliciteer op één van onze vacatures. Ook vind je hier meer ervaringsverhalen van onze collega's. Leuk om te lezen!