Blije gezichten van de ruiters
‘Op zaterdag ben ik vrij en dan ben ik bijna altijd te vinden op de Boldermanege. Daar begon ik als vrijwilliger toen mijn schoonzus Saskia er ging paardrijden. Saskia woonde dertig jaar op locatie Merwebolder in Sliedrecht. Mijn vrouw en ik waren er altijd bij als ze ging paardrijden. Het was haar lust en haar leven. Saskia is inmiddels overleden, maar ik ben nog steeds vrijwilliger en nog lang niet van plan om te stoppen. Ik haal er veel voldoening en energie uit. Het is mooi om te zien hoe vrijwilligers, medewerkers en ruiters met elkaar genieten. De ruiters kijken hier de hele week naar uit. Je moet natuurlijk niet bang zijn voor paarden. Die zijn overigens ‘schrikproof’, daar worden ze op geselecteerd.'
'Ik haal er veel voldoening en energie uit. Het is mooi om te zien hoe vrijwilligers, medewerkers en ruiters met elkaar genieten.'
- Wim - vrijwilliger bij de BoldermanegeGeduld, respect en vertrouwen
'Iedere vrijwilliger krijgt hele goede begeleiding van de vaste krachten. En je kunt cursussen en trainingen volgen. Het aller belangrijkste is: je moet van mensen houden. Het is net als in het verkeer: met geduld, respect en vertrouwen kom je heel ver. De Boldermanege kan echt niet zonder vrijwilligers. Elke ruiter heeft één, en soms wel twee of drie begeleiders nodig. We zijn nu met ongeveer tachtig vrijwilligers en er zijn er natuurlijk altijd meer nodig. Het zou heel mooi zijn als nieuwe mensen zich aanmelden. Het is echt zó leuk en dankbaar werk.’
Aanmelden
Wil je ook vrijwilliger worden? Dat kan! Meld je via onderstaande link aan. Dan neemt een vrijwilligerscoördinator contact met je op. Zodat jullie samen naar de mogelijkheden kunnen kijken.